Vuurwerkregels

Ook dit jaar geldt er deels een vuurwerkverbod. Op oudejaarsdag (31 december) mag je tussen 18:00 tot 1 januari 02:00 alleen legaal siervuurwerk (F2-categorie) afsteken. Knalvuurwerk is niet toegestaan.

Illegaal vuurwerk is (kortgezegd) vuurwerk dat in Nederland in strijd is met de Wet Milieugevaarlijke Stoffen of in strijd is met de Wet Milieubeheer en het zogenaamde Vuurwerkbesluit.

In het vuurwerkbesluit is omschreven wanneer vuurwerk is toegestaan. Kortgezegd zijn eisen gesteld aan de lading (soort kruit en hoeveelheid kruit in het stuk). Maar ook de omschrijving op het vuurwerk zelf moet aan de eisen voldoen.

Illegaal vuurwerk is om Nederland heen eenvoudig te krijgen, zoals in België en Duitsland of Italië waar vaak minder strenge eisen gelden dan in Nederland. Maar dat betekent niet dat dit een excuus vormt in Nederland om géén of een lagere straf te krijgen. Integendeel. Juist het eenvoudig kunnen verkrijgen van dit vuurwerk in de landen om ons heen, lijkt te leiden tot een steeds strenger strafklimaat in de rechtszaal in Nederland. Je kan dan denken aan ‘lawinepeilen’, knallers of Bangers zoals ‘cobra's’ (cobra 6) en ‘strijkers’, mortierbommen en te grote (professionele) romeinse kaarsen. Maar ook ander vuurwerk dat niet aan Nederlandse veiligheidseisen voldoet kan onder de noemer van illegaal vuurwerk vallen. Kortgezegd is vuurwerk illegaal wat je in Nederland niet bij de reguliere verkooppunten kan kopen op de dagen kort voor de jaarwisseling.

Kreeg je vroeger nog een waarschuwing met een inbeslagname voor illegaal vuurwerk of een verwijzing naar HALT, leidt dit tegenwoordig al snel tot een aanhouding (arrestatie) en tot een forse straf. De straf voor vuurwerkbezit loopt uiteen van stevige werkstraffen tot regelmatig ook gevangenisstraffen, zeker als sprake was van een grote hoeveelheid vuurwerk of gevaarzetting. Bijvoorbeeld de opslag in een woonwijk of garagebox.

Bij handel in illegaal vuurwerk (handel in vuurwerk) gaan de straffen fors omhoog. Zo is een handeltje van iemand, die wat cobra's koopt in Nederland in België of Duitsland en die aan wat vrienden verkoopt, al snel een gevaarlijke onderneming. Voor dat je het weet krijg je een eis van gevangenisstraf tegen je of het verwijt, bij meerdere personen, dat van een crimineel samenwerkingsverband (criminele) organisatie sprake zou zijn.

Het Openbaar Ministerie heeft de afgelopen jaren zware richtlijnen gemaakt voor handel in en bezit van illegaal vuurwerk. Zo wordt vaak tot aanhouding overgegaan en al snel tot inverzekeringstelling, ook wel voorlopige hechtenis genoemd. Via ‘supersnelrecht’ worden verdachten vaker en snel voor de rechter gebracht. De eis van de Officier van Justitie zal ook afhangen van de mate van gevaarzetting en de schade die is veroorzaakt. Deze zal dan naast een eventuele straf moeten worden vergoed. Het Openbaar Ministerie eist 75% meer straf tijdens en voor de jaarwisseling omdat dit als een zogenaamd ‘evenement’ wordt gezien en als er hulpverleners bij betrokken zijn, bijvoorbeeld het gooien van illegaal vuurwerk naar een ambulancemedewerker, zijn strafeisen van 200% mogelijk.

Ook de rechter gaat de afgelopen jaren mee met de hogere straffen die worden geëist (voorgesteld) door de Officier van Justitie. Illegaal vuurwerk wordt — met andere woorden — niet meer afgestraft als ‘kwajongensstreek’ maar als misdrijf. Met een forse straf en aantekening op het strafblad voor illegaal vuurwerk (justitiële documentatie) als gevolg, wat consequenties kan hebben als men een Verklaring over het gedrag (VOG) nodig mocht hebben voor een baan.

Illegaal vuurwerk (bezit, handel, opslag) valt onder diverse regels, ook wel economische wetten genoemd. Dit is complexe wetgeving en voor een leek niet eenvoudig leesbaar. Daarbij wordt vaak een rapport door politie opgesteld door een vuurwerkspecialist, die daarvoor is opgeleid binnen de politie. Wij treden vaker op in vuurwerkzaken en weten welke regelgeving van toepassing is. Dat is niet eenvoudig en ook om die reden is het verstandig een advocaat in te schakelen als u moet voorkomen bij de Rechter (Politierechter of Meervoudige Strafkamer) of bij de Officier van Justitie bij een tomzitting of een omzitting.